Αν για κάποιον λόγο εξαφανιζόταν η λέξη αυτιστικός, με ποιες άλλες θα την αντικαθιστούσες;
…Θα έλεγες ίσως “να, δες αυτόν τον μικρό εξερευνητή στο πάρκο…όλη μέρα παρατηρεί τη φύση, περιεργάζεται το χώμα, εξερευνά τις ζωές των μικρών ζώων”
Ή θα μιλούσες για αυτόν σαν να ήταν ένας σπουδαίος σουρεαλιστής ζωγράφος που με τη μοναδική ματιά του αντιλαμβάνεται τον κόσμο σχεδόν ποιητικά;
Θα μπορούσες βέβαια να πεις για αυτόν πόσο εφευρετικός είναι με τις πατέντες που του αρέσει να εφευρίσκει και πόσο πολύ τον συνεπαίρνουν οι δημιουργίες του!
Κι άλλοτε να τον θαυμάσεις ή να τρομοκρατηθείς όταν σαν μικρός σαλτιμπάγκος κάνει το “σάλτο μορτάλε” του από τον πάγκο της κουζίνας και σε αφήνει άποσβολωμένο…
Ίσως πάλι να φούσκωνες από υπερηφάνεια όταν άκουγες από τον περίγυρο να τον εκθειάζει για την αφοσίωση και την ανιδιοτελή αγάπη του…. αλλά τι σου λέω τώρα, ένας αυτιστικός, είναι απλά αυτιστικός….Κάνω λάθος;