❓Πώς συνήθως μιλάμε στα παιδιά μας για τις συγκρούσεις μας ως σύντροφοι και γονείς τους;
Δεν μιλάμε καθόλου απλά γίνονται συγκρούσεις και ελπίζουμε να περάσει;
Κρατάμε τα νεύρα μας και κάνουμε μούτρα στον/στην σύντροφό μας, διατηρώντας μια
ψευδαίσθηση ηρεμίας;
Μαζεύομαστε γιατί τα παιδιά ακούν ή κλαίνε χωρίς να τους λέμε τίποτα μετά;
Τους μιλάμε και κατηγορούμε τα ίδια ή τους συντρόφους μας;
Είναι σημαντική η επικοινωνία μας μετα από μια σύγκρουση, στα παιδιά.
🗝️”Πώς σου ήταν που θυμώσαμε με τη μαμά; Τρόμαξες; Η μαμά κι εγώ είχαμε μια διαφωνία. Είχαμε διαφωνίες και στο παρελθόν και βρήκαμε μετά μια λύση. Θυμώσαμε και δεν καταφέραμε να ελέγξουμε τον εαυτό μας. Θα το προσπαθήσουμε και θα βρούμε λύση στη διαφωνία μας”
🗝️”Η μαμά θύμωσε πριν γιατί της είπα κάποια λόγια που την πόνεσαν πολύ, όταν θύμωσα και δεν κατάφερα να ηρεμήσω τον εαυτό μου. Της είπα πόσο πολύ λυπάμαι και με συγχώρεσε. Είμαστε τώρα καλά”
🗝️”Εγώ και η μαμά χρειαζόμαστε λίγο χρόνο για να συζητήσουμε γιατί θέλουμε να είμαστε σίγουροι για το τι θέλουμε να πούμε.”
🗝️”Ο μπαμπάς κι εγώ δυσκολευόμαστε να καταλάβουμε ο ένας τον άλλον αυτήν την περίοδο. Θα προσπαθώ όσο μπορώ όμως να καταλάβω τον μπαμπά γιατί τον αγαπάω, το ίδιο και αυτός. Μπορεί να πάρει λίγο χρόνο”
🗝️”Εγώ και η μαμά είχαμε κάποιες δυσκολίες τώρα τελευταία αλλά συζητήσαμε και έχουμε ένα πλάνο για να πάνε όλα καλύτερα”